Παρά όλα τα εγγενή θετικά χαρακτηριστικά του, τα σμέουρα έχουν επίσης ένα μειονέκτημα, το οποίο είναι η ικανότητα του φυτού να αναπτύσσεται ενεργά.
Μόλις αποσπαστείτε λίγο, το προσεγμένο έμπλαστρο βατόμουρου έχει μετατραπεί σε αδιαπέραστα αλσύλλια, τα οποία κάθε τόσο προσπαθούν να ξεφύγουν από την περιοχή που τους έχει δοθεί.
Για να μην συμβεί αυτό, ο καλοκαιρινός κάτοικος θα πρέπει να κάνει τουλάχιστον λίγη προσπάθεια.
Έτσι, εάν βρίσκεστε στο στάδιο του σχεδιασμού της φύτευσης, διαθέστε μια θέση για το βατόμουρο όπου θα υπάρχουν φυσικοί ανασταλτικοί παράγοντες για αυτό.
Για παράδειγμα, ένα εμπόδιο μπορεί να ονομαστεί ένα καταπατημένο μονοπάτι, ένας φράκτης και άλλα παρόμοια πράγματα που μπορούν να μειώσουν σημαντικά την ταχύτητα της «εξάπλωσής» του.
Προαιρετικά, χρησιμοποιήστε έναν φράχτη φραγμού που πρέπει να σκάψετε στο έδαφος γύρω από την περίμετρο του βατόμουρου, βυθισμένος σε βάθος περίπου 20-30 cm.
Οι ρίζες του βατόμουρου δεν μπορούν να ξεπεράσουν ένα τέτοιο εμπόδιο, όσο σκληρά κι αν προσπαθούν.
Εν κατακλείδι, θα δώσουμε μια ακόμη σημαντική συμβουλή – μην ξεχάσετε να κόψετε τα σμέουρα εγκαίρως και να απαλλαγείτε από την υπερβολική ανάπτυξη.
