Οι απόψεις για την ευθανασία διαφέρουν, κάπου ακόμη και ένα παιδί μπορεί να πεθάνει οικειοθελώς

Η ευθανασία είναι επίσης γνωστή ως δολοφονία με έλεος. Στην ευθανασία, ένας γιατρός προκαλεί σκόπιμα το θάνατο ενός ασθενούς που είναι άρρωστος στο τελικό στάδιο και με έντονο πόνο χωρίς ελπίδα ανάρρωσης. Αντί να υπομένουν μια παρατεταμένη επώδυνη και δυνητικά δαπανηρή ασθένεια, αυτοί οι ασθενείς μπορούν να επιλέξουν οικειοθελώς να τερματίσουν τη ζωή τους σε ορισμένες χώρες όπου η ευθανασία είναι νόμιμη.

Ευθανασία vs. υποβοηθούμενη αυτοκτονία

Η ευθανασία ορίζεται ως θανάτωση κατόπιν αιτήματος. Εκτός από την ευθανασία, στην οποία ο ίδιος ο γιατρός χορηγεί φάρμακα σε έναν ασθενή που θέλει να πεθάνει, υπάρχει επίσης μια έννοια υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Σε αυτή την περίπτωση, ο γιατρός παρέχει στον ασθενή δηλητήριο ή άλλο εξοπλισμό και επιβλέπει την αυτοκτονία και φροντίζει το σώμα – ο ασθενής, ωστόσο, πίνει ο ίδιος το δηλητηριασμένο ποτό.

Η υποβοηθούμενη αυτοκτονία, όπως η ευθανασία, είναι παράνομη στη συντριπτική πλειονότητα των χωρών, για παράδειγμα η Γερμανία, η Ολλανδία ή η Ελβετία το επιτρέπουν. Σε αυτές τις πολιτείες, υπάρχουν κλινικές που ειδικεύονται στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Σε αυτά οι ασθενείς περνούν μια περίοδο αρκετών μηνών διαβούλευσης με επαγγελματίες και εφόσον δώσουν προφορική και γραπτή συγκατάθεση τους χορηγείται θανατηφόρα δόση πεντοβαρβιτάλης διαλυμένη σε χυμό ή νερό.

Πού επιτρέπεται η ευθανασία;

Στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτειών, η ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι παράνομες. Στην Τσεχική Δημοκρατία, η ευθανασία κατόπιν αιτήματος είναι παράνομη και διώκεται με τον ίδιο τρόπο όπως η δολοφονία. Έτσι λειτουργεί σχεδόν σε όλο τον κόσμο, αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Η ευθανασία είναι νόμιμη υπό ορισμένες προϋποθέσεις εδώ:

Ολλανδία

Η Ολλανδία είναι γνωστή για τη φιλελεύθερη στάση της σε πολλά αμφιλεγόμενα θέματα, όπως η πώληση ψυχοτρόπων ουσιών ή η πορνεία. Το 2001, η Ολλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφυλοφίλων καθώς και την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους. Ένα χρόνο αργότερα, η Ολλανδία έγινε η πρώτη χώρα που νομιμοποίησε την ευθανασία. Όπως στις περισσότερες πολιτείες, η ευθανασία επιτρέπεται εδώ μόνο με πολύ συγκεκριμένα κριτήρια. Αυτά τα κριτήρια σχετίζονται με τις απαιτήσεις του ασθενούς, την ταλαιπωρία του ασθενούς (αυστηρή και απελπιστική), τις πληροφορίες που παρέχονται στον ασθενή, την απουσία εύλογων εναλλακτικών λύσεων, τη διαβούλευση με άλλο γιατρό και άλλα.

Βέλγιο

Το Βέλγιο νομιμοποίησε επίσης την ευθανασία το 2002, και έγινε η δεύτερη χώρα που νομιμοποίησε την εθελοντική ευθανασία. Το 2014, το Βέλγιο έγινε η πρώτη χώρα που νομιμοποίησε την ευθανασία για παιδιά ανεξαρτήτως ηλικίας υπό αυστηρές προϋποθέσεις.

Λουξεμβούργο

Το Λουξεμβούργο ψήφισε νόμους για την ευθανασία και την υποβοηθούμενη αυτοκτονία το 2009, και έγινε η τρίτη χώρα της ΕΕ που το πράττει. Οι συνθήκες περιλαμβάνουν την ανίατη ασθένεια του ασθενούς και την ενημερωμένη συγκατάθεση. Όπως στο Βέλγιο και την Ολλανδία, εδώ δίνεται έμφαση στην ανεξάρτητη ιατρική διαβούλευση και στην επιβεβαίωση ότι ο ασθενής βιώνει αφόρητη ταλαιπωρία χωρίς καμία ελπίδα βελτίωσης της ποιότητας ζωής.

Καναδάς

Ο Καναδάς νομιμοποίησε την ευθανασία το 2016. Το δικαίωμα στον υποβοηθούμενο θάνατο στον Καναδά έχουν μόνο ενήλικες ασθενείς που υποφέρουν από σοβαρή και μη αναστρέψιμη επιδείνωση της υγείας τους και των οποίων ο θάνατος είναι “εύλογα προβλέψιμος”.

Ισπανία

Το 2021, η Ισπανία νομιμοποίησε την ευθανασία και υποβοήθησε την αυτοκτονία για όσους έπασχαν από μια σοβαρή και ανίατη ασθένεια ή από χρόνια αφόρητα βάσανα. Δεδομένου του κατεξοχήν καθολικού πληθυσμού της Ισπανίας, η κίνηση αντιπροσωπεύει μια σημαντική αλλαγή σε μια χώρα όπου τα ζητήματα της ζωής και του θανάτου αποτελούν συχνά αντικείμενο έντονης συζήτησης.

Ελβετία

Άλλα μέρη όπου η ευθανασία είναι νόμιμη υπό ορισμένες προϋποθέσεις περιλαμβάνουν επίσης:

Κολομβία

Νέα Ζηλανδία

Πορτογαλία

Εκουαδόρ

Γιατί τα περισσότερα κράτη είναι αντίθετα;

Οι πολέμιοι της ευθανασίας συχνά παρουσιάζουν μια σειρά από επιχειρήματα κατά της εισαγωγής της που περιλαμβάνουν ηθικές, ηθικές και πρακτικές ανησυχίες.

Τα επιχειρήματα περιλαμβάνουν ανησυχίες για πιθανή κατάχρηση, για παράδειγμα σε περιπτώσεις όπου οι ευάλωτοι ασθενείς θα μπορούσαν να πιεστούν να επιλέξουν την ευθανασία ως «οικονομική λύση» για τη δική τους οικογένεια ή συστήματα υγείας. Άλλα επιχειρήματα αμφισβητούν την ικανότητα των ασθενών να παρέχουν πραγματικά ενημερωμένη συναίνεση, ιδιαίτερα σε καταστάσεις όπου είναι πολύ άρρωστοι ή όπου μπορεί να υπάρχουν θεραπευτικές επιλογές που δεν έχουν εξεταστεί.

Πολλοί υποστηρίζουν επίσης από θρησκευτική ή φιλοσοφική άποψη, θεωρώντας τη ζωή ως ιερή και τον θάνατο ως κάτι που θα έπρεπε να έρθει φυσικά.

Πόροι: