Το να επιμείνουμε σε αυτή τη διαδικασία ήταν η καλύτερη ιδέα! Η καλλιέργεια μιας άφθονης καλλιέργειας μεγάλων, γλυκών τεύτλων είναι εύκολη

Κατά την καλλιέργεια τεύτλων, οι κηπουροί πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή σε αρκετούς σημαντικούς κανόνες, όπως η χαλάρωση του εδάφους, η έγκαιρη λίπανση και η προστασία της φύτευσης από τα παράσιτα.

Όταν ξέρετε πώς να φροντίζετε σωστά τις ριζικές καλλιέργειες που αναπτύσσονται στον κήπο, μπορείτε να αποφύγετε προβλήματα και να έχετε μια ισχυρή και υγιή συγκομιδή.

Συμβουλές για την καλλιέργεια παντζαριού

1. Πριν έρθει η μέρα της σποράς των τεύτλων, τα σπορεία πρέπει να χαλαρώσουν και να γονιμοποιηθούν. Η χρήση λιπασμάτων διαποτίζει το έδαφος του κήπου με θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για την καλλιέργειά του. Συνιστάται η λίπανση με επεξεργασμένη οργανική ύλη, ιδιαίτερα κομπόστ.

2. Σπέρνετε μόνο αξιόπιστους σπόρους υψηλής ποιότητας. Είναι καλύτερο να σπείρετε σπόρους που έχουν υποστεί επεξεργασία με αντισηπτικό από αποδεδειγμένο κατασκευαστή. Την παραμονή της σποράς, είναι απαραίτητο να τα ταξινομήσετε. Η σπορά σπόρων ίδιου μεγέθους είναι το κλειδί για να αποκτήσετε τέλεια σπορόφυτα.

3. Αφού εμφανιστούν τα λάχανα, είναι απαραίτητο να γονιμοποιηθεί το έδαφος. Αυτή η επέμβαση πρέπει να γίνεται τουλάχιστον 4 φορές ανά σεζόν. Χάρη στην απελευθέρωση, η διαπερατότητα του αέρα στη ρίζα θα βελτιωθεί σημαντικά. Ωστόσο, το πραγματοποιούμε πολύ προσεκτικά για να μην καταστρέψουμε τα φυτά.

4. Το παντζάρι είναι από τα φυτά που δεν ανέχονται την ξηρασία. Απαιτεί πότισμα τις ζεστές μέρες. Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για να γίνουν οι ριζικές καλλιέργειες ζουμερές, νόστιμες και μεγάλες.

Ποτίζουμε – 15 λίτρα νερού ανά 1 m². Ταυτόχρονα, πρέπει να θυμόμαστε ότι η υπερχείλιση δεν ωφελεί επίσης τα φυτά, ειδικά τη στασιμότητα του νερού και τον κίνδυνο σήψης των ριζών.

5. 10-14 ημέρες μετά την εμφάνιση των δενδρυλλίων, η καλλιέργεια πρέπει να λιπαίνεται με λίπασμα ή έτοιμο λίπασμα. Σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης του τεύτλου χρειάζεται άζωτο. Στη μεταγενέστερη περίοδο, τα σπορόφυτα τεύτλων θα πρέπει να τροφοδοτούνται με κάλιο, ασβέστιο και μαγνήσιο.

Το καλύτερο φυσικό λίπασμα σε αυτή την περίοδο θα είναι ή έτοιμα οργανικά λιπάσματα που εξασφαλίζουν την προμήθεια αυτών των στοιχείων. Όταν η διάμετρος της καλλιέργειας ρίζας φτάσει τα 5-6 cm, περιχύστε τη με διάλυμα αλατιού, βορικού οξέος και τέφρας.

6. Καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, τα παντζάρια εκτίθενται σε παράσιτα. Δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη χρήση εντομοκτόνων ή λαϊκών θεραπειών όπως αφέψημα κρεμμυδιού ή έγχυμα σκόρδου.

Τι επιπλοκές μπορεί να προκύψουν κατά την καλλιέργεια τεύτλων

Κατά την καλλιέργεια αυτού του φυτού, οι κηπουροί συχνά αντιμετωπίζουν τις ακόλουθες επιπλοκές:

— Οι ριζικές καλλιέργειες αναπτύσσονται κατά μήκος, όχι κατά πλάτος. Για να αποκτήσετε μεγάλα και διαμορφωμένα τεύτλα, είναι απαραίτητο να αποφύγετε την πυκνότητα φύτευσης. Αφού βγουν τα σπορόφυτα, είναι απαραίτητο να αραιωθούν. Διατηρήστε απόσταση 7 cm (μικρή ποικιλία) ή 15 cm (μεγάλη ποικιλία) μεταξύ των φυτών.

– Τα σπορόφυτα δεν μεγαλώνουν καλά. Το πρόβλημα προκαλείται συχνά από λανθασμένες διαδικασίες χαλάρωσης του εδάφους. Κατά την ανάπτυξη των δενδρυλλίων δεν ακουμπάμε το έδαφος κοντά στα φυτά.

— Οι ρίζες δεν έχουν γλύκα. Το πότισμα των δενδρυλλίων με αλατόνερο (2 κουταλιές της σούπας αλάτι ανά 10 λίτρα) θα βοηθήσει στη διόρθωση της κατάστασης. Απλώς ποτίστε τους θάμνους με αυτό το διάλυμα τρεις φορές την εποχή για να έχετε πολύ γλυκά και ζουμερά παντζάρια. Το πότισμα των τεύτλων με αλατόνερο αυξάνει την περιεκτικότητα σε σάκχαρα στις ριζικές καλλιέργειες.

Λόγοι για τους οποίους τα παντζάρια μπορεί να είναι δυσάρεστα

Για τη γλυκύτητα των παντζαριών, είναι σημαντικό όχι μόνο το πότισμα και η λίπανση. Τα φυτά απορροφούν τα θρεπτικά συστατικά ελάχιστα εάν το έδαφος είναι όξινο ή βρεγμένο. Κάτω από δυσμενείς συνθήκες, οι ρίζες γίνονται άσχημες, μπορεί να ραγίσουν ή να σχηματίσουν κοιλότητες και η δομή τους γίνεται ινώδης.

Αν ένας καλλιεργητής έχει αυτά τα προβλήματα χρόνο με τον χρόνο, δεν είναι κακή ποικιλία ή ακατάλληλη φροντίδα φύτευσης. Το έδαφος απλά δεν είναι κατάλληλο για παντζάρια.

Μπορεί να βελτιωθεί με την προσθήκη ασβεστολιθικών υλικών (κιμωλία, δολομίτης ή μαρμαρόσκονη) και άμμου.

Αυτά τα μέτρα μειώνουν την οξύτητα του εδάφους και το απελευθερώνουν. Χρειάζεστε έως και 1 κουβά άμμο (λεπτή και χωρίς πηλό) και 1-1,5 kg ασβέστη ανά 1 m². Για τον εμπλουτισμό του εδάφους με αζωτούχες ουσίες απαραίτητες για την ανάπτυξη των τεύτλων, προστίθεται επιπλέον 1 κουβάς χούμου του προηγούμενου έτους.

Το πριονίδι (όχι τα ρινίσματα) θα βοηθήσει να χαλαρώσει το χώμα. Ελλείψει ζώων, το πριονίδι μπορεί να στοιβάζεται, να υγραίνεται και να μείνει για ένα χρόνο.