Τι να κάνετε εάν η γεύση της συγκομιδής μούρων είναι απογοητευτική: γιατί τα σμέουρα δεν έχουν ζάχαρη και πώς να το διορθώσετε

Τα σμέουρα είναι μια ανεπιτήδευτη καλλιέργεια που οι περισσότεροι κάτοικοι του καλοκαιριού αρχίζουν να θυμούνται μόνο κατά τη συγκομιδή.

Τι πρέπει να κάνετε εάν τα μούρα τελικά δεν είναι γλυκά; Αξίζει να αναλυθούν οι κύριοι λόγοι και λύσεις.

Ποικιλία

Πρώτα απ ‘όλα, θα πρέπει να δώσετε προσοχή στην ποικιλία και τις γεωργικές πρακτικές. Ένα απλό παράδειγμα: εάν καλλιεργείτε νότιες ποικιλίες σε βόρειες περιοχές, μπορείτε να ξεχάσετε την καλή γεύση.

Επίσης, κάθε ποικιλία έχει ορισμένα χαρακτηριστικά. Αν σκεφτούμε το βατόμουρο, τότε μιλάμε για καλλωπιστική καλλιέργεια, αν και έχει αρκετά μεγάλα μούρα.

Έλλειψη λιπασμάτων

Όπως δείχνει η πρακτική, η γεύση των σμέουρων μπορεί να αλλάξει λόγω ανεπαρκών θρεπτικών συστατικών. Και δεδομένου ότι πολλοί κάτοικοι του καλοκαιριού θεωρούν ότι τα σμέουρα είναι μια ανεπιτήδευτη καλλιέργεια, τέτοια προβλήματα εκδηλώνονται τακτικά.

Ανεπάρκεια αζώτου

Λόγω έλλειψης αζώτου, οι θάμνοι μπορεί να μην αναπτυχθούν σωστά. Όλα ξεκινούν από το γεγονός ότι ο μεταβολισμός επιβραδύνεται και το ριζικό σύστημα σταματά να αναπτύσσεται κανονικά.

Είναι λογικό να εφαρμόζουμε αζωτούχα λιπάσματα μόνο στην αρχή της σεζόν. Εάν εφαρμόσετε αζωτούχα λιπάσματα το καλοκαίρι, η ποιότητα της καλλιέργειας μπορεί να επιδεινωθεί ή να αλλάξει η γεύση του καρπού.

Ανεπάρκεια φωσφόρου

Η γεύση της καλλιέργειας μπορεί να επηρεαστεί άμεσα από το πώς οι θάμνοι ανέχονται τον παγετό. Εάν τα σμέουρα στερούνται φωσφόρου, τότε αρχίζουν τα προβλήματα με το ριζικό σύστημα.

Η ανεπάρκεια φωσφόρου μπορεί να προσδιοριστεί από τη σκιά των φύλλων αρχικά γίνονται σκούρα πράσινα, με την πάροδο του χρόνου αλλάζουν σε μπορντό-μοβ.

Ανεπάρκεια καλίου

Η έλλειψη καλίου επηρεάζει άμεσα:

1. Αντοχή των καλλιεργειών σε χαμηλές θερμοκρασίες.
2. Ξηρασία.
3. Ασθένειες.

Η έλλειψη καλίου μπορεί να προσδιοριστεί από την κατάσταση του φυλλώματος στο τέλος της σεζόν. Οι φλέβες γίνονται καφέ και οι άκρες αρχίζουν σταδιακά να πεθαίνουν.

Η έλλειψη καλίου μπορεί να αντισταθμιστεί με την προσθήκη στάχτης ξύλου. Υπάρχουν δύο επιλογές εφαρμογής:

• Διανείμετε 1 φλιτζάνι τέφρα ξύλου ανά τετραγωνικό μέτρο.
• φτιάξτε ένα διάλυμα από 1 ποτήρι νερό ανά κουβά νερό. Για έναν θάμνο πρέπει να χρησιμοποιήσετε περίπου 5 λίτρα διαλύματος.

Αντί για τέφρα ξύλου, μπορείτε να εφαρμόσετε ορυκτά λιπάσματα.

Η αναπτυσσόμενη τεχνολογία διαταράχθηκε

Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη η γεωργική τεχνολογία. Μπορούμε να θυμηθούμε αρκετά τυπικά λάθη.
1. Ανεπαρκές πότισμα. Σε έντονη ξηρασία, τα σμέουρα χρειάζονται επίσης υγρασία. Αγνοώντας ακόμη και τους βασικούς κανόνες, είναι απίθανο να επιτευχθεί καλό αποτέλεσμα.
2. Τα σμέουρα πρέπει να καλλιεργούνται μόνο σε φωτισμένους χώρους. Εάν η σκιά πέφτει στους θάμνους όλη την ημέρα, δεν έχει νόημα να μιλάμε για την πλήρη ανάπτυξη των φυτών. Σε αυτή την περίπτωση, είναι λογικό να εφαρμόζεται επιπλέον λίπανση.
3. Εάν τα σμέουρα μεγαλώνουν σε πεδινά όπου συσσωρεύεται υγρασία, η γεύση των μούρων μπορεί να αλλάξει.
4. Οι θάμνοι πρέπει να αραιώνονται περιστασιακά. Εάν αυτό δεν γίνει, τα σμέουρα θα λάβουν λιγότερο ηλιακό φως, γι ‘αυτό μπορείτε να ξεχάσετε την κανονική ανάπτυξη.
5. Η οξύτητα του εδάφους είναι το κλειδί. Το έδαφος πρέπει να είναι ουδέτερο. Σε περίπτωση αυξημένης οξύτητας, μπορούν να προστεθούν στο έδαφος: τέφρα ξύλου, σβησμένο ασβέστη ή αλεύρι δολομίτη.

Και ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο υποχρεωτικό πότισμα. Το πρώτο πότισμα γίνεται την άνοιξη, όταν αρχίζουν να εμφανίζονται τα μπουμπούκια.

Περαιτέρω πότισμα πρέπει να γίνεται μία φορά το μήνα μέχρι τη συγκομιδή.