Από τον προγραμματιστή, ο προάγγελος των λόγων του Βατικανού. Ο Carlo Acutis είναι ένα θαύμα του σύγχρονου κόσμου

Η Καθολική Εκκλησία παράγει νέους αγίους σαν σε διάδρομο: ο Ιωάννης Παύλος Β’ διακρίθηκε ιδιαίτερα σε αυτήν την πειθαρχία, ο οποίος ακίρωσε συνολικά 1.388 προσωπικότητες και αγιοποίησε 482 κατά τη διάρκεια του ποντικιού του. Μόνο τώρα, όμως, η πρώτη χιλιετία ανακηρύσσεται ευλογημένη. Και η κύρια του είναι ο προγραμματισμός υπολογιστών!

Ο ευλογημένος πλέον Carlo Acutis (†15) ήταν, με τα σημερινά δεδομένα, ένα αρκετά άτυπο παιδί. Από μικρός διέπρεψε σε μεγάλη ευσέβεια, πήγαινε καθημερινά στη Θεία Λειτουργία, στον ελεύθερο χρόνο του προσευχόταν στο κομποσκοίνι και μια φορά την εβδομάδα πήγαινε στην εξομολόγηση.

Ο δρόμος για τον παράδεισο

Μερικά κείμενα για τον Κάρολο που προέρχονται από το Βατικανό μοιάζουν έντονα με βιογραφίες αγίων από τις γραφίδες των μεσαιωνικών θρυλικών. Σύμφωνα με αυτούς, για παράδειγμα, ένα αγόρι από μια πλούσια οικογένεια του Μιλάνου αγόρασε έναν υπνόσακο για έναν άστεγο που είδε να τρέμει στο πάρκο με τις πρώτες του οικονομίες (αντί για το παιχνίδι στον υπολογιστή που ήθελε πολύ). «Το σχέδιο ζωής μου είναι ακόμα να είμαι κοντά στον Ιησού», φέρεται να είπε σε ηλικία έντεκα ετών. Στη συνέχεια, όταν εκδηλώθηκε η ασθένειά του, λέγεται ότι δήλωσε: «Θα πεθάνω ευτυχισμένος γιατί δεν έχασα ούτε ένα λεπτό από ολόκληρη τη ζωή μου κάνοντας πράγματα που θα προσέβαλλαν τον Θεό». Το σπίτι μου είναι η αιωνιότητα ».

«Μας περιμένουν στον παράδεισο», είπε το αγόρι, σύμφωνα με το οποίο η Θεία Κοινωνία ήταν η «Λεωφόρος προς τον Παράδεισο» του.

Σημάδεψε τις μέρες

«Του άρεσε πολύ να παίζει ποδόσφαιρο, βιντεοπαιχνίδια και λάτρευε τα γλυκά – ειδικά το παγωτό και τη Nutella», λέει η μαμά του Αντωνία. «Πήρε επίσης πολλά κιλά από τα γλυκά και μετά έπρεπε να συγκρατηθεί, αυτό του έμαθε τον αυτοέλεγχο. Υποστήριξε: Τι ωφελεί αν ένας άνθρωπος κερδίζει χίλιες μάχες αλλά δεν μπορεί να νικήσει τα πάθη του;».

Όταν πήρε το ημερολόγιο, έκανε τη συνήθεια να «σημαδεύει» κάθε μέρα σε αυτό. Ανάλογα με το αν ήταν ικανοποιημένος ή δυσαρεστημένος με τον εαυτό του, έδινε στον εαυτό του ένα συν ή πλην. Η μαμά του Αντόνια θυμάται ότι ο Κάρλο ήταν «γεννημένος πλακατζής». Στην τάξη μπορούσε να κάνει συμμαθητές και δασκάλους να γελάσουν χωρίς να προσβάλει κανέναν. «Πάντα προσπαθούσε να κάνει τη ζωή των αγαπημένων του πιο όμορφες και χαρούμενες με διάφορα μικροπράγματα», λέει η Αντωνία.

Αυτό φαινόταν, για παράδειγμα, με τον τρόπο που σηκωνόταν λίγα λεπτά νωρίτερα κάθε πρωί για να καθαρίσει το δωμάτιό του και να στρώσει το κρεβάτι του. «Έμεινα έκπληκτος που κάποιος τόσο νέος, όμορφος και πλούσιος έκανε τόσο βαρετά και δύσκολα πράγματα», θυμάται τον Καρλ ο Ινδός υπηρέτης Rajesh. «Ακολουθώντας το παράδειγμά του, τελικά βαφτίστηκα από την Καθολική Εκκλησία».

Έφερε τη μητέρα του στην πίστη

Ο Καρλ πληγώθηκε (σύμφωνα με την τρέχουσα αγιογραφία) όταν οι συμμαθητές του δεν ζούσαν σύμφωνα με τη χριστιανική ηθική. Προσπάθησε να τους εξηγήσει ότι το ανθρώπινο σώμα είναι δώρο από τον Θεό και, όπως η σεξουαλικότητα, πρέπει να χρησιμοποιείται και να βιώνεται σύμφωνα με το σκοπό του Θεού. «Ο Κάρλο θεωρούσε ότι η σεξουαλικότητα ήταν κάτι το εξαιρετικό – σαν να συνεργαζόταν ένα άτομο στη Θεία Δημιουργία», θυμάται η μητέρα του, η οποία, ωστόσο, δεν ανέφερε ποτέ καμία από τις φίλες του Κάρλο σε καμία συνέντευξη.

Αντίθετα, μαθαίνουμε πολλά πράγματα που θα ευχαριστούσαν τον Káj Mařík και τα Γρήγορα Βέλη. Λέγεται ότι ο Κάρλο «μάζεψε όλα τα σκουπίδια που συνάντησε ενώ έβγαζε βόλτα τον σκύλο του και τα έβαλε στον κάδο». «Ήταν ο τρόπος του να βελτιώσει το κομμάτι του κόσμου που του έδωσαν να ζει», εξηγεί η Antonia.

Ένας ιερέας στον παράδεισο

Στα έντεκα, ο Κάρλο άρχισε να μελετά τα ευχαριστιακά θαύματα. Σταμάτησε να παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή και επένδυσε το εξαιρετικό του ταλέντο προγραμματισμού στη δημιουργία μιας ιστοσελίδας που συνοψίζει αυτά τα θαύματα από την αρχή της εκκλησίας. Καθένα από αυτά (θα έπρεπε να είναι διακόσια) σήμερα έχει τη δική του σελίδα με λεπτομερή περιγραφή.

Το 2006, όταν ήταν δεκαπέντε ετών, άρχισε να σκέφτεται να σπουδάσει για να γίνει ιερέας. Στην αρχή της σχολικής χρονιάς, ωστόσο, αρρώστησε από μια ασθένεια που οι γιατροί αρχικά θεώρησαν ότι ήταν μια κοινή γρίπη. Μόνο στο νοσοκομείο ανακάλυψαν ότι επρόκειτο για οξεία μυελογενή λευχαιμία.

Τότε ο θάνατος ήρθε πολύ γρήγορα. «Ο Κάρλο είναι πλέον ιερέας στον παράδεισο», λέει η μητέρα του…

Θαυματουργή θεραπεία ενός παιδιού

Φυσικά, ο Carlo Acutis έγινε αμέσως ο αγαπημένος της εκκλησίας. «Για αυτόν, ο υπολογιστής ήταν ένας τρόπος να περπατήσει στους δρόμους του κόσμου – παρόμοιο με τους πρώτους μαθητές του Ιησού», τον επαινεί, για παράδειγμα, ο Αρχιεπίσκοπος της Ασίζης Domenico Sorrentino. Εδώ, στην εκκλησία της Santa Maria Maggiore, ο νεαρός άνδρας αναπαύθηκε, ντυμένος με τη μόδα των εφήβων με μπλουζάκι, τζιν και αθλητικά παπούτσια.

Το 2013, όμως, διακόπηκε από το αιώνιο όνειρό του στο πλαίσιο των τελετουργιών που συνδέονται με την ανακήρυξή του ως Υπηρέτης του Θεού, το 2018 ονομάστηκε σεβάσμιος και φέτος στις 10 Οκτωβρίου, στη συνέχεια ευλογήθηκε.

Εκείνη την ευκαιρία, τα λείψανα του Καρλ εκτέθηκαν για λατρεία. Σύμφωνα με τους διοργανωτές της εκδήλωσης, η σορός του μακαρίτη ήταν «ολόκληρη, αλλά όχι άθικτη». Ήταν απαραίτητο να τα «ξανασυναρμολογήσουμε με τέχνη και αγάπη, ειδικά στο πρόσωπο» (ας μην ξεχνάμε ότι αυτά ήταν ήδη λείψανα 13 ετών).

Η αγιοποίηση του Καρλ ετοιμάζεται τώρα. Επιπλέον, το απαραίτητο θαύμα ήρθε σε όλη τη διαδρομή από τη Βραζιλία: ο επτάχρονος Matheus με βαριά αναπηρία, που μπορούσε να φάει μόνο υγρή τροφή λόγω συγγενούς παραμόρφωσης των εντέρων, αλλά που συνήθως έκανε εμετό ούτως ή άλλως, προσευχήθηκε στον Καρλ: Σε παρακαλώ μην κάνεις τόσο πολύ εμετό!».

Τότε έγινε ένα θαύμα και το αγόρι άρχισε να παραγγέλνει αυτό που λαχταρούσε για χρόνια στο δρόμο από την εκκλησία: πατάτες, μπριζόλες, ρύζι, φασόλια, απλά παραδοσιακό βραζιλιάνικο φαγητό. Είπε ότι έτρωγε τα πάντα χωρίς να αισθάνεται άρρωστος. Και οι γιατροί φέρεται να έπρεπε να δηλώσουν ότι τα μέχρι τότε παραμορφωμένα έντερα του μετατράπηκαν σε αρκετά υγιή…

Πηγές: Flowers 2020/44,