Τα σμέουρα μπορεί να είναι ξινά λόγω έλλειψης φωτός και πυκνωμένων φυτειών: πώς να διορθώσετε την κατάσταση
Τα σμέουρα δεν γίνονται πάντα νόστιμα και γλυκά.
Δεδομένου ότι τα σμέουρα ονομάζονται ηλιόλουστη καλλιέργεια, η γεύση των μούρων συχνά επηρεάζεται από την έλλειψη φωτός.
Εάν οι θάμνοι μεγαλώνουν σε σκιασμένες περιοχές, οι καρποί ωριμάζουν μικροί και ξινόι. Η κατάσταση επιδεινώνεται αν το βατόμουρο δάσος είναι ένα αδιαπέραστο αλσύλλιο.
Και αν μόνο η αναφύτευση θα βοηθήσει στον «κορεσμό» του φυτού με το φως του ήλιου, τότε η πάχυνση των φυτεύσεων μπορεί να αντιμετωπιστεί χρησιμοποιώντας μια διαδικασία όπως η αραίωση.
Δεδομένου ότι η άνοιξη είναι προ των πυλών, μην ξεχνάτε την ανάγκη για υγειονομικό κλάδεμα κατά τους ανοιξιάτικους μήνες.
Οι βλαστοί πρέπει να δένονται σε μια πέργκολα, αφήνοντας μια απόσταση 8-10 cm μεταξύ τους και στη συνέχεια να κόβουν την κορυφή στα 160-170 cm.
Μην ξεχνάτε επίσης την ανάγκη να καταπολεμήσετε την ανάπτυξη, με την οποία θα πρέπει να πολεμήσετε όλη τη σεζόν. Το καλοκαίρι, μπορείτε να εξαλείψετε την ανάπτυξη κόβοντάς την με ένα φτυάρι και ταυτόχρονα σκάβοντας όλους τους αδύναμους και λεπτούς βλαστούς.
Μετά τη συγκομιδή, αξίζει να κόψετε όλους τους καρποφόρους βλαστούς και τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο, μην ξεχάσετε να κόψετε τις κορυφές και τους νεαρούς βλαστούς.
