Τι λείπουν τα σπορόφυτα: πώς να προσδιορίσετε με το μάτι μια ανεπάρκεια αζώτου, φωσφόρου ή καλίου

Η απόδοση των καλλιεργειών οπωροκηπευτικών εξαρτάται από το γόνιμο στρώμα του εδάφους και μπορεί να διατηρηθεί με εφαρμογή λιπασμάτων ή λίπανση.

Είναι γνωστό ότι η περίσσεια μικροστοιχείων είναι εξίσου επιβλαβής για τα φυτά με την έλλειψή τους· αξίζει να γίνει διάκριση μεταξύ των σημείων ανεπάρκειας ορισμένων στοιχείων.

Για να είναι ευεργετική η σίτιση, θα σας πούμε πώς να διακρίνετε με το μάτι μια ανεπάρκεια αζώτου, φωσφόρου ή καλίου.

Οι κάτοικοι του καλοκαιριού με εμπειρία ισχυρίζονται ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την εμφάνιση των φυταρίων.

Τα βασικά συστατικά για κάθε καρποφόρα καλλιέργεια είναι τρία στοιχεία: άζωτο, φώσφορος και κάλιο.

Εάν δεν υπάρχει αρκετό άζωτο

Σε αυτή την περίπτωση, ολόκληρο το υπέργειο τμήμα, και ευρέως ονομάζεται απλά χόρτα, αναπτύσσεται εξαιρετικά αργά. Οι βλαστοί δεν μεγαλώνουν, τα κάτω φύλλα μπορεί να αρχίσουν να κιτρινίζουν και τα επάνω γίνονται ανοιχτό πράσινο.

Εάν δεν προστεθούν συμπληρώματα αζώτου, τα σπορόφυτα θα μαραθούν.

Ανεπάρκεια φωσφόρου

Είναι απλά αδύνατο να κάνουμε λάθος εδώ, γιατί όταν υπάρχει ανεπάρκεια φωσφόρου στο έδαφος, το στέλεχος του φυτού αποκτά μια μοβ απόχρωση. Ταυτόχρονα, τα φύλλα γίνονται πιο σκούρα από το συνηθισμένο και καλύπτονται με κοκκινωπές κηλίδες.

Ανεπάρκεια καλίου

Σε αυτή την περίπτωση, οι άκρες των φύλλων αρχίζουν να κιτρινίζουν, μετά το οποίο το φύλλωμα αρχίζει να στεγνώνει και μπορεί να σχηματιστούν τρύπες. Το ίδιο το φυτό γίνεται ληθαργικό.

Οι κηπουροί λύνουν το πρόβλημα προσθέτοντας αυτά τα στοιχεία χωριστά ή χρησιμοποιώντας πολύπλοκα πρόσθετα.