Η παρμεζάνα ήταν κάποτε ο βασιλιάς μόνο της ιταλικής κουζίνας, αλλά η δημοτικότητά της σύντομα αυξήθηκε πέρα ​​από τα σύνορα της Ιταλίας. Χάρη σε αυτό, δεν μπορούμε πλέον να φανταστούμε να μαγειρεύουμε πουθενά στον κόσμο χωρίς αυτό. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και ως αρωματικό, όταν απλά πρέπει να το τρίψετε λίγο σε, για παράδειγμα, κρεμώδες dressing ή σάλτσα, ώστε το φαγητό να αποκτήσει αμέσως μια εντελώς διαφορετική και πιο έντονη γεύση.

Πού και πώς παρασκευάστηκε η παρμεζάνα;

Η αρχική ονομασία αυτού του τυριού είναι Parmigiano Reggiano, που σημαίνει ότι πήρε το όνομά του από την πόλη Πάρμα, από όπου προέρχεται. Οι πρώτες ιστορικές καταγραφές χρονολογούνται στον 8ο αιώνα. Ακόμα και τότε, άρχισαν να ετοιμάζουν μια λιχουδιά τυριού παρόμοια με αυτή που έχουμε τώρα σε αυτή την περιοχή.

Την εφεύρεσή του την οφείλουμε σε ντόπιους μοναχούς. Άρχισαν να παράγουν τυρί με ξεχωριστή γεύση, που αγαπήθηκε από τον κόσμο σε όλη την περιοχή. Αργότερα, ανακαλύφθηκε επίσης από τους ευγενείς, οι οποίοι είχαν ειδικά ώριμα ψωμιά που έφτιαχναν κατά παραγγελία.

Η παρμεζάνα στη σημερινή της μορφή άρχισε να παράγεται γύρω στον 13ο αιώνα, όπου σε ιστορικά αρχεία αναφέρονται μεγάλα καρβέλια βάρους άνω των 50 κιλών. Από τον 16ο αιώνα έγινε διάσημο στη Γαλλία, όπου έφτασε και στη βασιλική αυλή.

Τα καλύτερα καρβέλια παρμεζάνας παλαιώνουν για περισσότερα από πέντε χρόνια

Το τυρί παρμεζάνα παρασκευάζεται από δύο παρτίδες γάλακτος. Το πρώτο έρχεται από το βραδινό άρμεγμα, το αφήνουμε να σταθεί και το πρωί συλλέγεται το κατακρημνισμένο λίπος από την κορυφή. Το δεύτερο μέρος προέρχεται από το πρωινό άρμεγμα, προστίθεται στο βραδινό άρμεγμα και όλα ανακατεύονται. Στη συνέχεια προσθέτουν στην μπανιέρα πυτιά, ορό γάλακτος από την προηγούμενη μέρα και τα αφήνουν όλα να δράσουν.

Στη συνέχεια, το γάλα θερμαίνεται στους 55 βαθμούς, χάρη στο οποίο σχηματίζεται η μάζα τυριού. Αυτό συλλέγεται σε ένα φύλλο και διαμορφώνεται σε ένα καρβέλι, το οποίο στη συνέχεια βυθίζεται σε αλατόλουτρο για 18 ημέρες, όπου γυρίζεται τακτικά. Όταν το τυρί περάσει αυτό το στάδιο, μεταφέρεται σε ειδικό δωμάτιο όπου τοποθετείται σε ξύλινη σανίδα και αφήνεται να ωριμάσει.

Η περίοδος ωρίμανσης πρέπει να είναι τουλάχιστον 1 έτος, αλλά τα καλύτερα και κυρίως τα πιο ακριβά κομμάτια ξεκουράζονται με αυτόν τον τρόπο για πέντε ή περισσότερα χρόνια. Το τυρί πρέπει να έχει στρογγυλό σχήμα για να ωριμάσει ομοιόμορφα. Με την πάροδο του χρόνου, θα σχηματιστεί μια σκληρή κρούστα πάνω του, και στο εσωτερικό του έχει μια ξεχωριστή και υπέροχη γεύση.

Έτσι αναγνωρίζετε την αληθινή παρμεζάνα

Μόνο αυθεντική παρμεζάνα από την περιοχή γύρω από την Πάρμα μπορεί να ονομαστεί Parmigiano Reggiano. Αν λοιπόν βρείτε ακριβώς αυτό το όνομα στη συσκευασία, απολαμβάνετε τυρί από ένα από τα 300 γαλακτοκομεία που έχουν το δικαίωμα να το παράγουν. Για την παρασκευή του, μπορούν να χρησιμοποιήσουν μόνο γάλα από αγελάδες που τρέφονται με συγκεκριμένα λιβάδια στην περιοχή τους και στη συνέχεια να το αναμειγνύουν μόνο με αλάτι και πυτιά. Όσον αφορά την τιμή, είναι το πιο ακριβό.

Πολύ πιο διαδεδομένη είναι η έκδοση Grana Padana, η οποία μπορεί επίσης να προέρχεται από αυτή την περιοχή, αλλά οι αγελάδες μπορούν επίσης να καταναλώνουν ενσίρωμα και άλλα πρόσθετα προστίθενται στο τυρί.

Στη συνέχεια γνωρίζουμε και τυριά τύπου παρμεζάνας, που παράγονται παντού στον κόσμο. Εμείς στη Σλοβακία μπορούμε επίσης να καυχηθούμε για ένα πολύ παρόμοιο πρωτότυπο.

Η διαφορά μεταξύ παρμεζάνας και πεκορίνο

Μερικοί άνθρωποι τείνουν να μπερδεύουν την παρμεζάνα με το πεκορίνο. Και στις δύο περιπτώσεις είναι σκληρό τυρί που παράγεται στην Ιταλία, η διαφορά είναι μόνο στις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται. Ενώ η παρμεζάνα παρασκευάζεται από αγελαδινό γάλα, το πεκορίνο από πρόβειο γάλα. Εξαιτίας αυτού, η γεύση του είναι πολύ πιο έντονη, πικάντικη και χρησιμοποιείται κυρίως στην κρύα κουζίνα ή κατά την τελική προετοιμασία.

Μάθετε ποια τυριά είναι τα πιο υγιεινά και ακόμη κατάλληλα για απώλεια βάρους:

Χρησιμοποιήστε και παρμεζάνα ως καρύκευμα

Η παρμεζάνα χρησιμοποιείται συχνά ως καρύκευμα στην ιταλική γαστρονομία. Το τρίβουν ψιλά και μετά το προσθέτουν με κουταλιές σε σάλτσες, όταν στρώνουν κρέας ή σε σούπες. Όταν το τρώτε, δεν θα το αναγνωρίσετε καθόλου εκεί, μόνο η ξεχωριστή γεύση του υπογραμμίζει το ίδιο το φαγητό. Γι’ αυτό μερικές φορές μπορείτε να το βρείτε στο τραπέζι σε ιταλικά νοικοκυριά και μπορείτε να το προσθέσετε σε οποιοδήποτε μάθημα.

Κλασικές συνταγές με παρμεζάνα

Πέστο

Το πιο διάσημο κλασικό φτιαγμένο από παρμεζάνα είναι το πέστο. Εκτός από αυτό το τυρί, προστίθενται σκόρδο, ελαιόλαδο, πολύ φρέσκος βασιλικός, αλάτι, πιπέρι και κουκουνάρι. Ανακατεύουμε όλα μαζί σε παχύρρευστο χυλό και σερβίρουμε είτε με κρύα πιάτα είτε με ζυμαρικά ή ψητό κρέας.

Ριζότο

Η παρμεζάνα παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην παρασκευή του ιταλικού κρεμώδους ριζότο. Προστίθεται σε αυτό στο τελευταίο στάδιο, όταν αφαιρείται από τη σόμπα. Αφήνεται να λιώσει με το βούτυρο και μετά ανακατεύεται καλά για να αρωματιστεί ταυτόχρονα.

σαλάτα του Καίσαρα

Στη σαλάτα του Καίσαρα προστίθενται τρίμματα παρμεζάνας ή ψιλοτριμμένο τυρί. Εκεί το ανακατεύετε με ψητό στήθος κοτόπουλου, μαρούλι ρομά, κρουτόν και φέτες μπέικον. Απλώς προσθέτετε μια κρέμα ντρέσινγκ με γαύρο.

Ένα τροποποιημένο κλασικό

Σε κάποιους δεν αρέσει η έντονη γεύση του πεκορίνο, γι’ αυτό το αντικαθιστούν με παρμεζάνα σε παραδοσιακές ιταλικές συνταγές. Έτσι λοιπόν μπορείτε να βελτιώσετε, για παράδειγμα, το περίφημο Cacio e Pepe, που σερβίρεται μόνο με φρέσκο ​​αλεσμένο πιπέρι και νερό ζυμαρικών, ή το Carbonara, που παρασκευάζεται με μπέικον και κρόκους αυγών.

Τριμμένο τυρί σε νόστιμα πιάτα

Αν δεν ξέρετε τι να ετοιμάσετε για μεσημεριανό γεύμα ή δείπνο, δοκιμάστε να ψήσετε κάτι στο φούρνο. Αν προσθέσετε καλό τυρί, όλοι γύρω από το τραπέζι θα ενθουσιαστούν.