Παρά το γεγονός ότι οποιοσδήποτε καλοκαιρινός κάτοικος θα ήθελε να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερη συγκομιδή βατόμουρου, η επίτευξη αυτού του στόχου φαίνεται στη βελτίωση της καρποφορίας των θάμνων και όχι στην αύξηση του αριθμού τους.
Ευτυχώς, υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να σταματήσετε την εξάπλωση των σμέουρων στην περιοχή σας.
Οξαλίδα
Εκτός από το γεγονός ότι η οξαλίδα αγαπά τα όξινα εδάφη, παράγει η ίδια οξέα, τα οποία δεν αρέσουν στα σμέουρα. Γι’ αυτό οι θάμνοι δεν θα πλησιάσουν στο πράσινο.
Για να είναι αποτελεσματική η «προστατευτική λωρίδα» ξινίλας, το πλάτος της θα πρέπει να είναι περίπου 50 cm.
Σχιστόλιθος
Τα φύλλα σχιστόλιθου πρέπει να σκάβονται γύρω από την περίμετρο του βατόμουρου. Βεβαιωθείτε ότι η απόσταση από τους θάμνους μέχρι το φράχτη είναι περίπου 0,5-1 m. Βαθιάνουμε τον φράχτη κατά 40-50 cm, αφήνοντας ένα «σύνορο» ύψους 10 cm από πάνω.
Ο σχιστόλιθος μπορεί να αντικατασταθεί με φιλμ, φύλλα σιδήρου ή οποιοδήποτε άλλο φύλλο υλικού. Η μόνη προϋπόθεση είναι ότι ο φράκτης πρέπει να είναι συμπαγής, οι τρύπες και τα ανοίγματα είναι απαράδεκτα.
Κάδος
Αυτή η επιλογή είναι κατάλληλη για έναν μικρό κήπο με βατόμουρα, όταν μπορεί να κατασκευαστεί ένας φράκτης για κάθε θάμνο. Κόψτε το κάτω μέρος του κάδου και σκάψτε το στο έδαφος, τοποθετώντας το φαρδύ μέρος προς τα κάτω και φυτέψτε μέσα ένα θάμνο βατόμουρου.
Όχι μόνο παλιοί κάδοι, αλλά και βαρέλια και άλλα δοχεία είναι κατάλληλα για το σκοπό αυτό.
