Αν μιλάμε για συνηθισμένες, μη επαναλαμβανόμενες ποικιλίες σμέουρων, αξίζει να αναφέρουμε ότι οι βλαστοί αυτού του πολυετούς θάμνου καρποφορούν το δεύτερο έτος.

Εάν αγνοηθεί αυτή η σύσταση, υπάρχει κίνδυνος να μεγαλώσει το βατόμουρο, με αποτέλεσμα τη μείωση της απόδοσής του.

Αλλά το κλάδεμα δεν πρέπει να πραγματοποιείται αλόγιστα, διαφορετικά το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο – λιγότερα μούρα.

Παρακάτω θα βρείτε έναν σύντομο οδηγό που θα σας βοηθήσει να κάνετε το σωστό με τα σμέουρα στο οικόπεδό σας και μόνο να αυξήσετε, όχι να μειώσετε, την απόδοση.

Έτσι, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να απαλλαγείτε από βλαστούς ηλικίας δύο ετών που έχουν ήδη δώσει σοδειά αυτή την εποχή.

Σύντομα θα στεγνώσουν ούτως ή άλλως και θα γίνουν ένα «κόκκινο πανί» για πολλά παράσιτα και παθογόνα.

Πρέπει να αποκοπούν στην ίδια την επιφάνεια του εδάφους, ώστε να μην παραμείνουν κούτσουρα – αυτό το μέρος είναι ιδανικό για να μετατραπεί σε γόνιμο έδαφος για μολύνσεις και ασθένειες.

Το επόμενο βήμα σας θα πρέπει να είναι να εξετάσετε τους ετήσιους βλαστούς ως προς την ποιότητα – μπορούν να παραμείνουν μόνο υγιή δείγματα με χοντρό κορμό και να φτάνουν σε ύψος περίπου 1,5 m – είναι αυτοί που θα σας φέρουν καλή συγκομιδή.

Όλα τα υπόλοιπα, χαμηλά και αδύναμα, καθώς και αυτά που εκτείνονται πέρα ​​από τα κρεβάτια, θα πρέπει να μυηθούν στο κλαδευτήρι σας.

Εάν το ύψος του βλαστού υπερβαίνει το 1,5 m, επιτρέπεται να αφεθούν, αφού πρώτα κοντύνουν την κορυφή κατά 20-30 cm.