Ο Tadeáš Kuběnka σε ψυχιατρείο. Οι νέοι ασθενείς εξακολουθούν να αυξάνονται, λένε οι στατιστικές

Ο Tadeáš Kuběnka, που θεωρείται ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους influencers στην τσέχικη σκηνή, θα έπρεπε να είχε καταρρεύσει. Την περασμένη εβδομάδα έκανε μια δήλωση στο Instagram του ότι, σύμφωνα με πολλούς, δεν του μοιάζει καθόλου:

«Δεν θα σου πω εδώ ότι είμαι καλά. Δεν είμαι καλά γιατί απλώς στεναχωριέμαι για όλα, για όλη μου τη ζωή. Και για όλα φταίω εγώ. Δεν έχω κανέναν να κατηγορήσω, ούτε την ανατροφή της μητέρας μου ούτε κανέναν άλλο, γιατί αν είχα ακούσει τη μητέρα μου, δεν θα πήγαινα στο Like House στα δεκαοχτώ μου και μετά θα έφευγα από το σπίτι…» είπε η influencer στο βίντεο. «Είμαι μια ανόητη από τον Havířov μεταμφιεσμένη σε Paris Hilton από το Beverly Hills. Μόνο αυτό ήθελα να σας πω», έγραφε επίσης.

Στην εκπομπή KONTROVERZNÍ, που φιλοξενεί ο Tadeáš με την καλύτερή του φίλη Denisa Kouřílková με το ψευδώνυμο Sugar Denny, η ίδια η Denisa σχολίασε την όλη κατάσταση μαζί με τη μητέρα του Tadeáš. «Μάλλον άρχισε να έχει κάποιο είδος ψύχωσης. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη, δεν έχουμε ακριβή διάγνωση ακόμα. Απλώς είχε μια πλήρη ψυχική κατάρρευση. Οπότε αυτό που συνέβη είναι χθες τον πήγαμε κάπου…», λέει η Sugar Denny στο βίντεο πριν τελειώσει. Στη συνέχεια, η μητέρα του Tadeáš προσθέτει ότι ο Tadeáš βρίσκεται υπό την επίβλεψη γιατρών και υποδεικνύει ότι βρίσκεται σε ψυχιατρείο. Ο Denisa πιστεύει ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι η ψυχή του δεν μπορούσε να διαχειριστεί την ξαφνική πίεση της κοινωνίας, επειδή έγινε διάσημος τόσο γρήγορα και αντιμετωπίζεται ουσιαστικά από ολόκληρη τη δημοκρατία.

Ό,τι και αν προκάλεσε τη νοσηλεία του influencer, δεν είναι είδηση ​​ότι όλο και περισσότεροι νέοι καταλήγουν στα ψυχιατρεία υποφέροντας από διάφορα ψυχολογικά προβλήματα. Από την οριακή διαταραχή προσωπικότητας έως τη διπολική διαταραχή έως την τοξική ψύχωση, οι λόγοι είναι αμέτρητοι. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, περισσότερο από το 20% των νεαρών ενηλίκων μεταξύ 18 και 25 ετών βιώνουν κάποια μορφή ψυχικής ασθένειας. Από αυτόν τον αριθμό, ένα ποσοστό νοσηλεύεται για εντατική θεραπεία, υποδηλώνοντας μια αυξανόμενη ανάγκη για καλύτερη υποστήριξη της ψυχικής υγείας σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας σχετικά με την ανάγκη για φροντίδα ψυχικής υγείας και να προσπαθήσουμε να καταργήσουμε αυτό το θέμα.

Πότε είναι απαραίτητη η ψυχιατρική νοσηλεία;

Η ψυχιατρική νοσηλεία είναι συχνά απαραίτητη όταν ένα άτομο αποτελεί άμεσο κίνδυνο για τους γύρω του ή για τον εαυτό του ή όταν βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση που δεν μπορεί να φροντίσει επαρκώς τις βασικές του ανάγκες. Οποιαδήποτε ψυχωτικά επεισόδια, κατάθλιψη ή άγχος με σκέψεις αυτοκτονίας θα πρέπει να συζητούνται το συντομότερο δυνατό με έναν ψυχίατρο ή τουλάχιστον έναν γιατρό που θα συστήσει την επόμενη πορεία δράσης. Το ίδιο ισχύει για όλες τις μορφές αυτοτραυματισμού.

Ο αυτοτραυματισμός έχει πολλές μορφές

Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο αυτοτραυματισμός είναι σκόπιμη κοπή με ξυράφι, αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ο αυτοτραυματισμός μπορεί να φαίνεται διαφορετικός – από συναισθηματική υπερκατανάλωση τροφής, βουλιμία και ανορεξία μέχρι ακολασία και υπερβολική χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών. Ανεξάρτητα από τη μορφή που παίρνει η ίδια η βλάβη, είναι πάντα απαραίτητο να επικοινωνείτε με έναν ειδικό για μια τέτοια συμπεριφορά.

Πώς μοιάζει η νοσηλεία;

Γνωρίζω από τη δική μου εμπειρία ότι η πιο εύκολη μορφή νοσηλείας είναι η συνεννόηση με γενικό ιατρό, ο οποίος μετά τη διαβούλευση υποβάλλει αίτημα για ψυχιατρική κλινική. Στη συνέχεια, ο ασθενής φθάνει σε μια συγκεκριμένη κλινική, όπου ο εισαγωγέας εξηγεί τον λόγο της νοσηλείας και τον εξοικειώνει με το σχέδιο θεραπείας ή πραγματοποιεί τις πρώτες ψυχολογικές εξετάσεις.

Όταν εισάγονται σε μια μονάδα θεραπείας, μπορεί να ζητηθεί από τους ασθενείς να παραδώσουν αντικείμενα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν επικίνδυνα για τον εαυτό τους ή τους άλλους, όπως αιχμηρά αντικείμενα. Στη συνέχεια, ο ασθενής μεταφέρεται στο κατάλληλο τμήμα και αρχίζει η θεραπεία. Στη συνέχεια, η επικοινωνία μεταξύ της συσκευής και της οικογένειας ή των αγαπημένων προσώπων ελέγχεται σύμφωνα με τις επιθυμίες του ασθενούς και τους νομικούς κανονισμούς.

Ακούσια νοσηλεία

Η ακούσια νοσηλεία αντιπροσωπεύει τότε μια σοβαρή παρέμβαση στα δικαιώματα του ασθενούς, όταν ο ασθενής εισάγεται στο νοσοκομείο παρά τη θέλησή του. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο εάν ο ασθενής αποτελεί σοβαρή απειλή για τον εαυτό του ή το περιβάλλον του, είναι υπό την επήρεια εθιστικών ουσιών ή δεν είναι δυνατό να ηρεμήσει η κατάσταση διαφορετικά. Οι ασθενείς που νοσηλεύονται ακούσια είναι υποχρεωμένοι να υπομείνουν περιορισμούς στην προσωπική τους ελευθερία – συνήθως τους αφαιρούν το τηλέφωνό τους, δεν τους επιτρέπεται να βγαίνουν έξω, δεν τους επιτρέπεται να φύγουν από τον θάλαμο και να κυκλοφορούν μόνοι τους στους χώρους του νοσοκομείου.

Πόσο διαρκεί η νοσηλεία;

Βραχυχρόνια νοσηλεία συνήθως διαρκεί από μερικές ημέρες έως μερικές εβδομάδες. Αποσκοπεί στη σταθεροποίηση οξειών καταστάσεων που απαιτούν άμεση προσοχή, όπως σοβαρά ψυχωσικά επεισόδια ή βαθιά κατάθλιψη με σκέψεις αυτοκτονίας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά για ασθενείς με χρόνιες ή ιδιαίτερα σοβαρές ψυχικές παθήσεις, η νοσηλεία μπορεί να διαρκέσει μήνες ή και χρόνια. Φροντίδα μακράς διαρκείας στοχεύει σε ολοκληρωμένη αποκατάσταση και συχνά περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο θεραπευτικό πρόγραμμα.

Πολλές ιατρικές εγκαταστάσεις υποστηρίζουν επίσης σταδιακή μετάβαση από την εντατική νοσηλεία σε λιγότερο περιοριστικά περιβάλλοντα, όπως εγκαταστάσεις κατοικίας ή κοινοτική φροντίδα, όπου οι ασθενείς μπορούν να συνεχίσουν τη θεραπεία και την αποκατάσταση σε ένα πιο ανοιχτό περιβάλλον.

Οι ασθενείς και οι οικογένειές τους ενθαρρύνονται να συμβουλεύονται την ιατρική ομάδα σε συνεχή βάση για να λαμβάνουν τις πιο ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με την εκτιμώμενη διάρκεια της θεραπείας και τα σχέδια για μελλοντική φροντίδα. Αυτό βοηθά στη δημιουργία ρεαλιστικών προσδοκιών και ενός σχεδίου για την επιστροφή στην κανονική ζωή.

Και μετά τι?

Σε κάθε ψυχιατρείο οι γιατροί ενημερώνουν τους ασθενείς ότι η θεραπεία δεν τελειώνει με νοσηλεία. Η παρακολούθηση της φροντίδας είναι απολύτως απαραίτητη για να επιστρέψουν οι ασθενείς στην κανονική τους ζωή.

Μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, είναι επομένως σημαντικό να εισέλθετε είτε σε ημερήσια ή εβδομαδιαία μονάδα εσωτερικού νοσοκομείου ή να πάτε σε θεραπεία.

Πόροι: https://psychoportal.cz/luzkova-psychiatricka-pece/