Σίγουρα πολλοί άνθρωποι έχουν σκεφτεί τι να κάνουν αν κατά λάθος καταστρέψουν τα προϊόντα στο κατάστημα. Είμαστε υποχρεωμένοι να καλύψουμε το κόστος του κατεστραμμένου προϊόντος; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι τόσο απλή όσο μπορεί να φαίνεται. Ας δούμε λοιπόν τι λέει ο Αστικός Κώδικας για αυτό το θέμα.

Συμβαίνει ότι κατά την αγορά, ανεξάρτητα από τη θέλησή μας, τα εμπορεύματα καταστραφούν. Μπορεί να είναι κατά λάθος σκίσιμο της λαβής ενός ποτηριού, κατά λάθος σπάσιμο ενός γυάλινου μπουκαλιού ή σύνθλιψη ντομάτας. Τέτοιες καταστάσεις είναι ένα είδος δοκιμασίας της ευπρέπειάς μας.

Εάν μετά από ένα τέτοιο περιστατικό αρχίσουμε να πανικοβάλλουμε, αναζητήσουμε πιθανούς μάρτυρες και μετά κρύψουμε τα κατεστραμμένα εμπορεύματα στην άκρη του ραφιού, σίγουρα θα αποτύχουμε σε αυτό το τεστ. Εξάλλου, όπως τονίζει ο Αστικός Κώδικας, μια τέτοια συμπεριφορά είναι συχνά εντελώς περιττή.

Είναι υπεύθυνος ο πελάτης ή το κατάστημα για το σπασμένο δοχείο;

Σύμφωνα με την αρχή ex delicto που περιέχεται στην ΟΖ: «Όποιος προκαλεί ζημία σε άλλον με δική του υπαιτιότητα, είναι υποχρεωμένος να την αποζημιώσει.» Αυτή η αρχή, ακόμη και αν είναι γενική και ανακριβής, αποτελεί αφετηρία για περαιτέρω σκέψεις. Ωστόσο, δεν εξηγεί με σαφήνεια ποιος πρέπει να αναλάβει το κόστος των προϊόντων που έχουν υποστεί ζημιά στο κατάστημα. Επομένως, πρέπει να αναζητήσουμε περαιτέρω διευκρινίσεις. Στη συνέχεια συναντάμε το άρθρο 546 του ίδιου κώδικα που λέει:

Αυτές οι δύο διατάξεις μας δείχνουν ότι η ευθύνη για τα κατεστραμμένα προϊόντα δεν βαρύνει πάντα τον πελάτη. Εάν έχουμε αμφιβολίες για το εάν είμαστε υπεύθυνοι για τη ζημιά στα αγαθά, δεν θα πρέπει να συμφωνήσουμε αμέσως να καλύψουμε το κόστος. Σε μια τέτοια κατάσταση, θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι να ξεκαθαρίσει το θέμα, για παράδειγμα με τη βοήθεια καταγραφών παρακολούθησης.

Πώς ερμηνεύονται αυτές οι διατάξεις στην πράξη;

Φυσικά, η διεκδίκηση των δικαιωμάτων σας σε τέτοιες καταστάσεις δεν είναι πάντα εύκολη και ευχάριστη. Αν, για παράδειγμα, σπάσαμε μια κανάτα πετώντας την στο καλάθι από μεγάλο ύψος, σίγουρα φταίμε εμείς και κανένα δικαστήριο δεν θα το ερμήνευε διαφορετικά.

Ωστόσο, η κατάσταση γίνεται πιο περίπλοκη όταν η αλληλουχία των αιτιών και των αποτελεσμάτων δεν είναι ξεκάθαρη. Για παράδειγμα, αν υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα σε ένα ράφι, και παρά τις προσπάθειές μας, κάποια πέσουν στο πάτωμα, μάλλον φταίει το κατάστημα. Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν θα πρέπει να αναλάβουμε το κόστος των κατεστραμμένων εμπορευμάτων.