Θέλετε την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση για τα παιδιά σας; Και τι γίνεται με το να δώσουμε μια τέτοια ευκαιρία σε όλα τα παιδιά; «Η Εσθονία μπορεί να είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για εμάς, όπου η εκπαίδευση διέπεται με βάση δεδομένα και όχι μόνο εντυπώσεις. Σε εμάς, οι κραυγές έχουν τον κύριο λόγο. Αν η αλλαγή που εισήχθη είχε αποτέλεσμα ή όχι, κανείς δεν ερευνά», επισημαίνει το πρόβλημα η Lenka Felcmanová, συνιδρύτρια και πρόεδρος του οργανισμού Society for All (SOFA).
Σε αντίθεση με τα συχνά αναφερόμενα σκανδιναβικά κράτη, η Εσθονία έχει επίσης κομμουνιστικό παρελθόν και τεταμένο κρατικό προϋπολογισμό. Ωστόσο, ξέρει να αντιμετωπίζει τους λίγους και να μαθαίνει από τους καλύτερους. Είναι απαραίτητο να δοθεί χρόνος για να τεθεί σε ισχύ η αλλαγή, όχι να αποσυρθεί αμέσως όταν εμφανιστεί κάποιος κριτικός, σύμφωνα με τον οποίο το αποτέλεσμα δεν εκδηλώθηκε αρκετά γρήγορα. Είναι ο οργανισμός SOFA που βρίσκεται πίσω από προτάσεις που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα ακαδημαϊκά αποτελέσματα νέων (νέων) Τσέχων, να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους στο διεθνές πεδίο και να βελτιώσουν την εικόνα της εκπαίδευσης γενικότερα.
«Η σημερινή γενιά των σαραντάρηδων πήγαινε ακόμα στο σχολείο, όπου ο δάσκαλος κυβερνούσε με τη βία και είχε απεριόριστη εξουσία. Αλλά το πληρώνουν οι σημερινοί δάσκαλοι, στους οποίους αυτές οι γενιές δίνουν πίσω ό,τι κάποτε δεν μπορούσαν, από τη θέση των γονέων», επισημαίνει η Lenka Felcmanová ένα ενδιαφέρον γεγονός. Γι’ αυτό, σύμφωνα με την ίδια, αυτή τη στιγμή ιδρύονται μια σειρά από ιδιωτικά σχολεία και οι γονείς δοκιμάζουν διάφορες εναλλακτικές προσεγγίσεις, επειδή δεν εμπιστεύονται την παραδοσιακή εκπαίδευση. Ταυτόχρονα, οι μαθητές και οι μαθητές επωφελούνται περισσότερο από την οικογενειακή και σχολική συνεργασία και την αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του SOFA, είναι επίσης απαραίτητο να επαναξιολογηθεί το περιεχόμενο της διδασκαλίας και να μην υποτιμηθεί η ψυχική υγεία και η ευημερία των μαθητών. Ταυτόχρονα, δεν χρειάζεται να ανατραπεί ολόκληρο το σχολικό σύστημα και να αλλάξουν τα πάντα από τη βάση. Πολλοί επικριτές των καινοτόμων προσεγγίσεων ανησυχούν επίσης για τη μείωση των επιπέδων εκπαίδευσης. Σύμφωνα με το SOFA, αυτό σίγουρα δεν είναι κατάλληλο. Με τη βελτίωση της ευημερίας στο σχολείο έρχεται ευκολότερη μάθηση και καλύτερη αξιοποίηση της φορτωμένης γνώσης. Η βάση είναι η συστηματική εργασία με μαθητές από την πρώτη τάξη – ως μέρος των μαθημάτων, τα παιδιά μπορούν να δοκιμάσουν ασκήσεις αναπνοής, ασκήσεις σύντομης κίνησης, να μιλήσουν για συναισθήματα και άγχος, να εργαστούν σε ομάδα, μέσα στην τάξη μαθήματα που δεν πρέπει να προλάβουν το υλικό, αλλά μιλήστε για το τι τους προβληματίζει αυτό που συμβαίνει γύρω τους, αναζητούν υγιείς τρόπους χαλάρωσης.
Ένας δάσκαλος δεν χρειάζεται να γίνει ψυχολόγος, αλλά οι εκπαιδευτικές σχολές πρέπει να παράγουν πτυχιούχους ικανούς να φροντίζουν τη δική τους ψυχική υγεία. «Είναι σαν μια μάσκα οξυγόνου σε ένα αεροπλάνο: πρώτα πρέπει να τη φορέσεις στον εαυτό σου για να σώσεις κάποιον», συγκρίνει την κατάσταση ο πρόεδρος του SOFA. Το ειλικρινές ενδιαφέρον του δασκάλου για το γιατί ο μαθητής δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, δεν συγκεντρώνεται, δεν καταλαβαίνει, αλλά και πολύ απλά πράγματα όπως ο χαιρετισμός των μαθητών ή το χαμόγελο στα χείλη τους, σίγουρα συμβάλλει σε μια καλή ατμόσφαιρα στο σχολείο. Από αυτή την άποψη, οι Τσέχοι δάσκαλοι είναι λίγο μπερδεμένοι και σε έρευνες, οι μαθητές αναφέρουν ότι οι παιδαγωγοί δεν έχουν πολύ στενή σχέση μαζί τους, αναφέρουν συχνά ακόμη και ταπείνωση.
«Εμείς οι Τσέχοι είμαστε πολύ επικεντρωμένοι στην κριτική. Η σωστή αναλογία επίπληξης και επαίνου είναι ένα προς τέσσερα και αυτό δεν μας είναι φυσικό» λέει στο επάγγελμα η δασκάλα ειδικής αγωγής. Εάν, επιπλέον, το παιδί έχει την εντύπωση ότι ο δάσκαλος το εξευτελίζει, η προβληματική συμπεριφορά επιδεινώνεται και ακόμη και η γνώση δεν «σκαρφαλώνει στο κεφάλι» όπως θα μπορούσε. Υπολογίζεται ότι το 70 τοις εκατό των σχολείων έχουν προβλήματα με τον εκφοβισμό, λίγο περισσότερο από τα μισά το παραδέχονται, το υπόλοιπο σχεδόν το ένα πέμπτο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είτε σιωπά για τα προβλήματα είτε δεν τα γνωρίζει. Ως εκ τούτου, το SOFA προσφέρει σε δασκάλους και μεθόδους διαχείρισης σχολείων για την εργασία με σύνθετα θέματα και πώς να αποτρέψουν προβλήματα με συστηματική εργασία με τους μικρότερους μαθητές. Αντλούσε έμπνευση μεταξύ άλλων από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και τη Ρουμανία.
Η τελευταία χώρα αποτελεί παράδειγμα όπου η εκπαίδευση προσπαθεί να προσαρμοστεί στην τρέχουσα κατάσταση της αγοράς εργασίας. «Το σχολείο πρέπει πραγματικά να λειτουργεί παρόμοια με το πώς θα είναι στο χώρο εργασίας. Αυτό δεν ισχύει ακόμα», επισημαίνει ο Felcmanová. Εκτός από την έλλειψη χώρου για τα προαναφερθέντα soft skills, τα οποία αποδεδειγμένα οδηγούν σε καλύτερη θέση, υψηλότερους μισθούς και μακροχρόνιες συμβάσεις εργασίας, η μορφή επίσης παραπαίει. Αντί να αποκτήσουν γνώσεις και δεξιότητες, οι μαθητές και οι φοιτητές σπαταλούν την ενέργειά τους σε τελείως άσχετες διατυπώσεις: ποιος από τους δασκάλους ζητά περιθώρια, ποιος υπέγραψε εργασίες, ποια εργαλεία πρέπει να έχουν, ποιος αξιολογεί σύμφωνα με τι. «Είναι παρόμοιο με το αν το αφεντικό σου αλλάζει κάθε ώρα στη δουλειά και έχει διαφορετικές απαιτήσεις», λέει γελώντας η Lenka Felcmanová. «Αρκεί οι δάσκαλοι να συμφωνήσουν σε κάποιους κανόνες στο σχολείο και να τους τηρήσουν ακόμη και τέτοιες λεπτομέρειες μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την κατάσταση στα σχολεία της Τσεχίας».
Πηγή:
podcast του συγγραφέα
Μη κερδοσκοπικός οργανισμός Society for All
Ζητείται: Soft skills για τις σημερινές δουλειές
