Το σκόρδο χρησιμοποιείται ως θαυματουργή θεραπεία εδώ και πολλά χρόνια. Ο Ιπποκράτης, που θεωρείται ένας από τους πατέρες της δυτικής ιατρικής, το συνταγογραφούσε για τη βελτίωση της πέψης.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι αύξανε την ενέργεια και τη δύναμη στους αθλητές και σε όλη την Κίνα ήταν της άποψης ότι το σκόρδο βοηθά στην καταπολέμηση των παρασίτων. Πολλές από αυτές τις πεποιθήσεις έχουν διατηρηθεί στη σύγχρονη ομοιοπαθητική κουλτούρα, θα εξετάσουμε ποιες σε αυτό το άρθρο.
Αρχικά, το σκόρδο ανήκει στο γένος Allium, το οποίο περιλαμβάνει σκόρδο, πράσα, κρεμμύδια και ασκαλώνια.
Το σκόρδο πιστεύεται ότι προέρχεται από τη σημερινή Ρωσία, τη Μογγολία και την Κίνα. Οι έμποροι το διέδωσαν στην Ινδία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, όπου τελικά βρήκε το δρόμο του στη Δυτική Ευρώπη και τη Μεσόγειο.
Εξερευνητές από την Ισπανία και την Πορτογαλία το έφεραν στην Αμερική.
Καλλιέργειες με κυριαρχία των έντονων αρωμάτων και των πικάντικων φαγητών πρόσθεσαν γρήγορα το σκόρδο στη μαγειρική τους. Σε πολλές χώρες, αυτό το προϊόν έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία λοιμώξεων, τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και τη βελτίωση της πέψης.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι το σκόρδο είναι σημαντικό από ιατρικής άποψης. Περιέχει μια χημική ένωση που ονομάζεται αλισίνη. Πρόσφατες μελέτες για την αλισίνη διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που υπέφεραν από αιχμές της αρτηριακής πίεσης μετά την κατανάλωση σκόρδου παρουσίασαν σημαντικές μειώσεις στη συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση. Αυτό υποδηλώνει ότι το σκόρδο παίζει σημαντικό ρόλο στην ανακούφιση της υπέρτασης.
Επιπλέον, άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η αλισίνη που βρίσκεται στο σκόρδο έχει αντιθρομβωτικές ιδιότητες. Αυτό σημαίνει ότι το σκόρδο απορροφά το ασβέστιο στα αιμοπετάλια, αποτρέποντας έτσι τον σχηματισμό επικίνδυνων θρόμβων αίματος.
Μεταξύ άλλων γεγονότων που σχετίζονται με το αίμα, σημαντική θέση κατέχουν μελέτες που δείχνουν την επίδραση του σκόρδου στα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, δηλαδή στη μείωση του.
Τα άτομα που έλαβαν συμπληρώματα σκόρδου σημείωσαν μείωση 12% στα επίπεδα ολικής χοληστερόλης. Αυτά τα αποτελέσματα παρέμειναν για έξι μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας και με την περαιτέρω χρήση του σκόρδου διατηρήθηκαν εύκολα στο βέλτιστο επίπεδο.
Η αλλισίνη έχει αποδειχθεί ότι έχει αντιβακτηριακές ιδιότητες, καταπολεμώντας συγκεκριμένα τις λοιμώξεις από σταφυλόκοκκο. Επιπλέον, βοηθά στην αντιμετώπιση ιογενών λοιμώξεων, συμπεριλαμβανομένης της γρίπης και του κρυολογήματος. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι η λήψη σκόρδου ως καθημερινό συμπλήρωμα μείωσε τον αριθμό των κρυολογημάτων στα άτομα, σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
