Τρεις εκπρόσωποι της οικογένειας των νυχτολούλουδων – πιπεριές, ντομάτες και μελιτζάνες – θεωρούνται δικαίως από τους κατοίκους του καλοκαιριού ως ιδιότροπες καλλιέργειες.
Ο λόγος δεν είναι μόνο ασθένειες που περιμένουν τα σπορόφυτα μετά τη βλάστηση – είναι απλά αδύνατο να αναπτυχθούν δυνατά και δυνατά βλαστάρια από κακούς σπόρους.
Ας μιλήσουμε για τους λόγους που μας αναγκάζουν να αποκαλούμε την πιπεριά ιδιότροπο φυτό.
1. Πραγματικά όλα ξεκινούν από την ποιότητα των σπόρων. Είναι πιθανό να ήταν απλώς κακής ποιότητας ή ληγμένα.
Τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται από εκείνους τους σπόρους που έχουν αποθηκευτεί για όχι περισσότερο από 2 χρόνια από την ημερομηνία συλλογής. Σε άλλες περιπτώσεις, δηλαδή μετά από τρία χρόνια, οι πιθανότητες συγκομιδής θα μειωθούν αισθητά και μετά από τέσσερα χρόνια είναι καλύτερο να μην σπείρουν καν τους σπόρους.
2. Οι σπόροι της πιπεριάς πρέπει να ελεγχθούν για βλάστηση, να απολυμανθούν και να προετοιμαστούν για φύτευση, διαφορετικά θα πρέπει να περιμένετε πολύ για να βλαστήσουν.
3. Και ο τελευταίος λόγος που αναγκάζει τους καλοκαιρινούς κατοίκους να πάνε στην αγορά για σπορόφυτα είναι το κακής ποιότητας χώμα. Το έδαφος δεν πρέπει να είναι μόνο θρεπτικό, αλλά και χαλαρό.
Το ίδιο ισχύει και για τη μεταφύτευση δενδρυλλίων. Οι πιπεριές δεν θα θέλουν να αναπτυχθούν σε κρεβάτια σε αργιλώδες έδαφος.
