Για να καλλιεργήσετε αγγούρια, μερικές φορές δεν χρειάζεστε καν θερμοκήπιο – το μόνο που απαιτείται είναι να επιλέξετε μια κατάλληλη ποικιλία ή υβρίδιο που θα αισθάνεται άνετα στο ανοιχτό έδαφος.

Αυτή η κουλτούρα είναι αρκετά ανεπιτήδευτη, αν και χρειάζεται τροφή.

Το νιτρικό κάλιο και το υπερφωσφορικό είναι χρήσιμο για τα αγγούρια και την ουρία κατά την περίοδο της ενεργού ανάπτυξης των αμπελιών.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η φροντίδα των αγγουριών συνίσταται μόνο στην εφαρμογή λιπασμάτων.

Επιπλέον, τα αγγούρια πρέπει να ποτίζονται. Ακούστε τη γνώμη των «έμπειρων» κατοίκων του καλοκαιριού και μην χρησιμοποιείτε ποτέ κρύο νερό για αυτή τη διαδικασία – αυτός είναι ο πρώτος κανόνας.

Παρεμπιπτόντως, το πότισμα από ποτιστήρι είναι προτιμότερο από το πότισμα από λάστιχο – έτσι θα αποτρέψετε το να ξεπλυθεί το χώμα και να εκτεθούν οι ρίζες.

Ο δεύτερος κανόνας είναι ότι τα κρεβάτια αγγουριού χρειάζονται τακτική επιθεώρηση, κατά την οποία πρέπει να προσέχετε κάθε ύποπτο σημείο, στέγνωμα, κιτρίνισμα κ.λπ. Θυμηθείτε: είναι πιο εύκολο να νικήσετε την ασθένεια στο αρχικό της στάδιο.

Και τέλος, ας μιλήσουμε για τον τρίτο κανόνα – το πότισμα με έγχυμα τσουκνίδας από 2 κιλά θρυμματισμένα φύλλα ζιζανίων και έναν κουβά νερό. Πιστεύεται ότι χάρη σε αυτό το μείγμα, τα αγγούρια δεν θα έχουν πικρή γεύση.